Ferrari 288 GTO
Είναι ίσως το πρώτο supercar της ιταλικής εταιρίας, στη νεότερη εποχή της. Φέροντας ένα βαρύ όνομα, GTO (Gran Turismo Omologato), που προερχόταν από τη θρυλική 250 GTO, αρχικά είχε σχεδιαστεί για να συμμετάσχει σε αγώνες του Group B. Μετά από το θάνατο όμως του Henri Toivonen και την αλλαγή των κανονισμών από τη FIA, παρέμεινε μόνο ως έκδοση δρόμου.
Βασισμένη στην κεντρομήχανη 308 GTB, η 288 GTO του 1984 έφερε ένα V8 κινητήρα 2,8 λίτρων (εξ ου και το «288»), εφοδιασμένο με 2 turbo της ΙΗΙ. Ο κινητήρας αυτός ήταν τοποθετημένος κατά μήκος και απέδιδε 400 ίππους και 496 Nm ροπής. Τα νούμερα, εντυπωσιακά για την εποχή, εξασφάλιζαν επιτάχυνση 0-100 χλμ./ώρα σε 4 περίπου δευτερόλεπτα και τελική ταχύτητα 304 χλμ./ώρα. Αυτή ήταν και η πρώτη φορά που αυτοκίνητο παραγωγής έσπαζε το «φράγμα» των 300 χλμ./ώρα. Φυσικά, ιδιαίτερη μέριμνα είχε δοθεί σε φρένα, αναρτήσεις και σύστημα διεύθυνσης, ώστε οδηγικά το αυτοκίνητο να πλησιάζει περισσότερο σε αγωνιστικό, παρά σε σπορ μοντέλο δρόμου.
Ferrari F40
Ο,τι και να πει κανείς για το συγκεκριμένο είναι λίγο. Το τελευταίο μοντέλο που έζησε να δει ο Enzo Ferrari, ιδρυτής της εταιρίας, ήταν και το καλύτερό του. Μόλις 1,315 αυτοκίνητα βγήκαν από τη γραμμή παραγωγής, από το 1987 έως το 1992. Ενώ μάλιστα η τιμή της ήταν θεωρητικά 308.000 ευρώ, υπήρξε κόσμος που πλήρωσε τίμημα άνω του 1,2 εκ ευρώ για να την αποκτήσει.
Σχεδιαστικά το ιδιαίτερο προφίλ της ήταν έργο του Pininfarina. Όσο για το συνολικό βάρος, κυμαινόταν γύρω στα 1,350 κιλά, χάρη στη χρήση kevlar, αλουμινίου και ανθρακονημάτων. Για την επίτευξη μάλιστα αυτής της τιμής, το παρμπρίζ και τα παράθυρα ήταν κατασκευασμένα από πλαστικό, ενώ δεν υπήρχαν στο εσωτερικό μοκέτες, ηχοσύστημα και χειρολαβές!
Η ισχύς των 478 ίππων του αυτοκινήτου προερχόταν από ένα V8 σύνολο 2,936 κ.εκ. με 2 turbo της ΙΗΙ αντίστοιχα. Εδώ τα πρώτα 100 χλμ./ώρα έρχονταν σε 4,1 δλ. με την τελική να ανέρχεται στα 324 χλμ./ώρα. Όσο για την ανόθευτη οδηγική αίσθηση που έδινε, πολλοί τη θεωρούν ακόμα και σήμερα ως την καλύτερη Ferrari που έχει κατασκευαστεί ποτέ!
Ferrari F50
Με αφορμή τα 50 χρόνια της εταιρίας, το 1995, η Ferrari παρουσίασε την F50. Επρόκειτο για ένα roadster με αποσπώμενη οροφή και –όπως ήταν αναμενόμενο- εντυπωσιακή εμφάνιση. Από αυτό κατασκευάστηκαν μόλις 349 μονάδες, οι οποίες διατέθηκαν σε εκλεκτούς πελάτες της εταιρίας.
Αφήνοντας κατά μέρος την υπερτροφοδότηση, η F50 ήταν η πρώτη της σειράς με ατμοσφαιρικό V12 κινητήρα 4,7 λίτρων, ο οποίος προερχόταν από το αγωνιστικό μοτέρ του 1992, της Formula 1. Οι 520 ίπποι του εξασφάλιζαν εξωπραγματικές επιδόσεις στο βάρους μόλις 1,230 κιλών όχημα.
Η ισχύς αυτή ανέβαινε στους 750 ίππους στην αγωνιστική έκδοση του αυτοκινήτου καθώς, όπως και στην F40, η Ferrari είχε φροντίσει ώστε να συμμετάσχουν σε μία σειρά πρωταθλημάτων. Μάλιστα κάποια στιγμή εξέλιξε και την F50 GT, η οποία ήταν ταχύτερη από το αγωνιστικό του Le Mans 333SP(!), δεν προχώρησε όμως αφού η εταιρία προτίμησε να δώσει έμφαση στη Formula 1.
Ferrari Enzo Ferrari
Ονομασμένη προς τιμήν του ιδρυτή της εταιρίας, η Enzo Ferrari, ή απλά Enzo, αποτέλεσε την απόλυτη «Ιταλίδα» της προηγούμενης δεκαετίας. Με εμφάνιση και τεχνολογία που παρέπεμπε στα μονοθέσια της F1, η συγκεκριμένη παρουσιάστηκε το 2002 και κατασκευάστηκε σε 349 αντίτυπα, στα οποία είχαν προτεραιότητα αγοράς οι ιδιοκτήτες των F40 και F50... Αργότερα, μετά από πολλές πιέσεις, η Ferrari κατασκεύασε άλλα 50 κομμάτια, ανεβάζοντας έτσι το συνολικό αριθμό σε 399.
Εκτός από τον εντυπωσιακό V12 κινητήρα των 6,0 λίτρων και 660 ίππων, άλλα στοιχεία άξια αναφοράς είναι το monocoque πλαίσιο από ανθρακονήματα, το ηλεκτροϋδραυλικό σύστημα αλλαγής ταχυτήτων και τα ανθρακονημάτινα δισκόφρενα, στοιχεία που παρέπεμπαν στα μονοθέσια της Formula 1.
Από άποψης επιδόσεων, τα πρώτα 100 χλμ./ώρα έρχονταν σε 3,14 δλ. με την τελική του αυτοκινήτου να ανέρχεται στα 355 χλμ./ώρα! Σαν εξέλιξη μάλιστα της Enzo, η Ferrari ανέπτυξε το πρόγραμμα FXX, που ανέβαζε την ισχύ του αυτοκινήτου στους 800 ίππους και παρείχε βελτιώσεις σε φρένα, αναρτήσεις, κιβώτιο, ελαστικά και ηλεκτρονικά.
Πηγή: autotriti
