fb  ut  Satataxi RSS Feed

    
    
    

Ή ΕΣΕΙΣ Ή ΕΜΕΙΣ…

Του Θύμιου Λυμπερόπουλου

 

         Το σύστημα διαπλοκής που είχε στηθεί στη χώρα μας από το 2009 και μετά είχε συγκεκριμένη αποστολή και συγκεκριμένο στόχο. Την καθιέρωση μιας σύγχρονης φεουδαρχίας στην οικονομία και την κολιγοποίηση των Ελλήνων. Είναι ένα πλάνο άκρως νεοφιλελεύθερο που υποστηρίχθηκε με φανατισμό από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, αλλά διακόπηκε πριν την ολοκλήρωσή του τον Γενάρη του 2015.

         Η σημερινή ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας συνεπικουρούμενη από τα απομεινάρια της κεντροαριστεράς και του ΠΑΣΟΚ, νοσταλγούν την εποχή των τσιφλικάδων και των κολίγων. Όπου τσιφλικάδες, τοποθετείστε τους ημέτερους επιχειρηματίες, όπου κολίγους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρομεσαίους, τους αγρότες, τους συνταξιούχους, τους εργαζόμενους, όπου γη, την παραγόμενη υπεραξία από το έργο και τις υπηρεσίες εκατομμυρίων Ελλήνων πολιτών που δυστυχώς κάποιοι την εξάγουν σε φορολογικούς παραδείσους.

         Στο βωμό της –δήθεν– ανταγωνιστικότητας, την οποία επικαλούνται όλοι οι φωστήρες του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, η χώρα χρειάζεται υπαλλήλους και όχι ιδιοκτήτες, χρειάζεται πολυεθνικές και όχι μικροεπιχειρηματίες, χρειάζεται φτωχούς πολίτες και πάμπλουτους επιχειρηματίες. Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της καθιέρωσης της νέας φεουδαρχικής τάξης, έγιναν δεκτές προσφορές βοήθειας (με το αζημίωτο προφανώς) από το εξωτερικό (Δ.Ν.Τ., Ε.Κ.Τ., κλπ.).

 

Η Ελλάδα που αντιστέκεται

         Είμαι σίγουρος ότι τα περισσότερα απ’ όσα γράφω ή λέω, γίνονται αποδεκτά από πολλούς βουλευτές και στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι για τους δικούς τους λόγους σιωπούν και αποδέχονται πολιτικές που δεν συνάδουν ούτε με τις αρχές τους, ούτε με την ιστορία της παράταξης.

         Έγινα κόκκινο πανί για τη νεοφιλελεύθερη παρέα του Κυριάκου Μητσοτάκη επειδή τόλμησα, τολμώ και θα τολμώ να υπερασπίζομαι τον κλάδο μου. Επειδή έμεινα πιστός στις αξίες του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού, τις οποίες αυτοί τσαλάκωσαν και τις κλείδωσαν στο υπόγειο της Πειραιώς. Με αποκάλεσαν μειοψηφία των ταξιτζήδων και αρχηγό μιας συντεχνίας που βάζει ανάχωμα στο μέλλον. Αλλά ποιο μέλλον; Αυτό που υπαγορεύεται από τις offshore εταιρείες; Αυτό που θέλει τον επιχειρηματία καινοτόμο της φοροδιαφυγής;

         Είναι τυχαίο ότι συνομιλητές της Νέας Δημοκρατίας είναι μόνο στελέχη πολυεθνικών και μεγαλοεπιχειρηματίες και όχι εκπρόσωποι των κοινωνικών ομάδων; Κατανοεί η ηγεσία της αντιπολίτευσης ότι είναι όχι μόνο ανθελληνικό αλλά και ανήθικο να στηρίζονται επιχειρήσεις που δεν προσφέρουν ούτε ένα ευρώ στην ελληνική οικονομία (αντίθετα την «αρμέγουν») και να «πυροβολώνται» αυτοαπασχολούμενοι και εργαζόμενοι που έχουν στεγνώσει από την άδικη και βαριά φορολογία, που οι μνημονιακές πολιτικές (σαν αυτές των Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά) επέβαλαν… μέσα σε πανηγυρικό κλίμα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

         Ο κλάδος των ταξί ανήκει στην κατηγορία των Ελλήνων που αντιστέκονται. Δεν σταμάτησε ούτε μια στιγμή των αγώνα ενάντια στη φτωχοποίηση και στην κολιγοποίηση της κοινωνίας. Και θα παραμείνει εξίσου ενεργός και δραστήριος. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να επικοινωνήσουμε προς τους Έλληνες πολίτες την ιδεολογική στροφή της Νέας Δημοκρατίας και την μεγάλη της αγάπη για τις πολυεθνικές και τα καρτέλ. Αν είναι να επιλέξουμε το θάνατό μας, ας το κάνουμε συνειδητά και όχι από άγνοια…

 

Υ.Γ.1: Δεν ανέφερα κάτι για τα κόμματα της κεντροαριστεράς γιατί αυτά δεν κρύφτηκαν πίσω από ιδεολογικές κουρτίνες. Αυτοσυστήθηκαν στην ελληνική κοινωνία και απορρίφθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες. Μπήκαν στο άρμα της παγκοσμιοποίησης και φωτογραφήθηκαν κιόλας. Αυτοί με πλατύ χαμόγελο και πρησμένη κοιλιά και ο λαός… με σκοτεινιασμένο βλέμμα και άδειες τσέπες.

 

Υ.Γ.2: Ξεκινάμε ιερό πόλεμο κατά της διαπλοκής και του ιού του νεοφιλελευθερισμού. Και σας το λέω ευθέως και όχι δια της πλαγίας. Θα μας βρίσκετε πάντα μπροστά σας. Στη μία πλευρά εσείς, στην άλλη εμείς και η ελληνική κοινωνία. Η ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ταξί και τις εφαρμογές είναι μόνο η αφετηρία ενός αγώνα που θα έχει μόνο ένα νικητή. Τη δικαιοσύνη. Και έναν μόνο ηττημένο. Την διαπλοκή.

ΚΑΙΡΟΣ